柴门闻犬吠,风雪夜归人。 --- 刘长卿(唐代)
日暮苍山远,天寒白屋贫。 --- 刘长卿(唐代)
古路无行客,寒山独见君。 --- 刘长卿(唐代)
泠泠七弦上,静听松风寒。 --- 刘长卿(唐代)
白云依静渚,春草闭闲门。 --- 刘长卿(唐代)
望君烟水阔,挥手泪沾巾。 --- 刘长卿(唐代)
荷笠带斜阳,青山独归远。 --- 刘长卿(唐代)
古台摇落后,秋日望乡心。 --- 刘长卿(唐代)
荒村带返照,落叶乱纷纷。 --- 刘长卿(唐代)
苍苍竹林寺,杳杳钟声晚。 --- 刘长卿(唐代)
飞鸟没何处,青山空向人。 --- 刘长卿(唐代)
惆怅南朝事,长江独至今。 --- 刘长卿(唐代)
孤云将野鹤,岂向人间住。 --- 刘长卿(唐代)
长江一帆远,落日五湖春。 --- 刘长卿(唐代)
乡心新岁切,天畔独潸然。 --- 刘长卿(唐代)
独立三边静,轻生一剑知。 --- 刘长卿(唐代)
老至居人下,春归在客先。 --- 刘长卿(唐代)
城池百战后,耆旧几家残。 --- 刘长卿(唐代)
罢归无旧业,老去恋明时。 --- 刘长卿(唐代)
摇落暮天迥,青枫霜叶稀。 --- 刘长卿(唐代)
野桥经雨断,涧水向田分。 --- 刘长卿(唐代)
渡口月初上,邻家渔未归。 --- 刘长卿(唐代)
已似长沙傅,从今又几年。 --- 刘长卿(唐代)