雪紛紛,掩重門,不由人不斷魂,瘦損江梅韻。 --- 关汉卿(元代)
子規啼,不如歸,道是春歸人未歸。 --- 关汉卿(元代)
那裏是清江江上村,香閨裏冷落誰瞅問?好一個憔悴的憑欄人。 --- 关汉卿(元代)
一春魚雁無消息,則見雙燕鬥銜泥。 --- 关汉卿(元代)
黃蘆掩映清江下,斜纜着釣魚艖。 --- 关汉卿(元代)
雪粉華,舞梨花,再不見煙村四五家。 --- 关汉卿(元代)
蛾眉淡了教誰畫?瘦巖巖羞戴石榴花。 --- 关汉卿(元代)
俏冤家,在天涯,偏那裏綠楊堪繫馬。 --- 关汉卿(元代)
自送別,心難捨,一點相思幾時絕? --- 关汉卿(元代)