纷纯纯之愿忠兮,妒被离而鄣之。 --- 宋玉(先秦)
揽騑辔而下节兮,聊逍遥以相佯。 --- 宋玉(先秦)
被荷裯之晏晏兮,然潢洋而不可带。 --- 宋玉(先秦)
欲寂漠而绝端兮,窃不敢忘初之厚德。 --- 宋玉(先秦)
闵奇思之不通兮,将去君而高翔。 --- 宋玉(先秦)
载云旗之委蛇兮,扈屯骑之容容。 --- 宋玉(先秦)
处浊世而显荣兮,非余心之所乐。 --- 宋玉(先秦)
颜淫溢而将罢兮,柯仿佛而萎黄。 --- 宋玉(先秦)
凫雁皆唼夫梁藻兮,凤愈飘翔而高举。 --- 宋玉(先秦)
窃美申包胥之气盛兮,恐时世之不固。 --- 宋玉(先秦)
农夫辍耕而容与兮,恐田野之芜秽。 --- 宋玉(先秦)
心摇悦而日幸兮,然怊怅而无冀。 --- 宋玉(先秦)
宁戚讴于车下兮,桓公闻而知之。 --- 宋玉(先秦)
原徼幸而有待兮,泊莽莽与野草同死。 --- 宋玉(先秦)
生天地之若过兮,功不成而无嶜。 --- 宋玉(先秦)
原自往而径游兮,路壅绝而不通。 --- 宋玉(先秦)